Het grootste gedeelte van de werkzaamheden bij bedrijven is gericht op problemen oplossen. Een probleem van een klant die nu opgelost moet worden. Een vraag van een medewerker. De omzet die tegenvalt. De kosten die net te hoog zijn. Het zijn over het algemeen urgente onderwerpen wat aan het eind van de dag een prettig gevoel geeft als ze zijn opgelost.

De huidige samenleving leeft namelijk met een dopamine verslaving. Taakjes afstrepen, problemen oplossen, mailbox leegmaken, reageren op alle whatsappjes en bij zijn wat betreft alle social media notificaties. Dit is de gemiddelde dag van een persoon binnen een bedrijf. En we ontlenen er nog status aan ook. Want druk zijn is een teken van status. Je bent goed bezig als je druk bent. En dat kan zeggen tegen iedereen om je heen.

De meeste bedrijven zijn daardoor allemaal maar bezig met gisteren en vandaag. Vrijwel alle cijfers die we gebruiken om onze bedrijven te besturen, zeggen alleen iets over het verleden. Hoe de afgelopen maand is gegaan. We kijken onvoldoende tot niet naar cijfers over de toekomst. We zijn vrijwel niet bezig met werkzaamheden die essentieel zijn voor het voortbestaan van de toekomst. Terwijl dat juist de focus verdiend om het bedrijf gezond te houden.

Een kenmerkend voorbeeld is dit: de meeste bedrijven kwamen bij het begin van corona in actie. Er was binnen een paar weken een grootschalige verandering van zakelijk Nederland gecreëerd. Ieder bedrijf ging in de weer met crisis management en kwam na een paar weken of maanden volledig omgekeerd te voorschijn. Terwijl er vrijwel geen bedrijf in de jaren daarvoor bezig was om het bedrijf voor te bereiden op alle mogelijke risico’s.

Deze verslaving aan problemen oplossen zorgt ervoor dat we onvoldoende de rust en tijd nemen om het voortbestaan van ons bedrijf te creëren. En daarmee zorgen we slecht voor onszelf, onze mensen en de klanten.